Η Επιβίωση του Αργυροπελεκάνου: Προκλήσεις και Προοπτικές στην Ελλάδα

Η Επιβίωση του Αργυροπελεκάνου: Προκλήσεις και Προοπτικές στην Ελλάδα
Αρχείο ΕΠΠ (gallery)

Τα γλυκά νερά φιλοξενούν ένα πλήθος από μοναδικά είδη ζώων, αλλά πολλά από αυτά απειλούνται με εξαφάνιση. Το Living Planet Report 2024, μια έκδοση του WWF σε συνεργασία με τη Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου, αναδεικνύει την ανησυχητική κατάσταση της παγκόσμιας βιοποικιλότητας. Παρά τη μείωση που παρατηρείται σε πολλές περιπτώσεις, κάποιες περιοχές δείχνουν ότι οι συλλογικές προσπάθειες μπορούν να καρποφορήσουν.

Ο αργυροπελεκάνος, για παράδειγμα, έχει υποστεί σφοδρές πιέσεις στο παρελθόν. Τη δεκαετία του ’70, η κατάσταση του είδους στην Ελλάδα ήταν κρίσιμη, με λιγοστές αποικίες στα γλυκά νερά. Καταδιώκονταν συστηματικά από τους ψαράδες καθώς θεωρούνταν ανταγωνιστές της αλιείας. Όμως, καθώς η οικολογική φιλοσοφία και οι σχετικοί νόμοι άρχισαν να διαδίδονται, οι συνθήκες άρχισαν να αλλάζουν.

Τα τελευταία 50 χρόνια, η κατάσταση του αργυροπελεκάνου έχει βελτιωθεί ραγδαία. Σήμερα, οι προσπάθειες προστασίας από οργανώσεις όπως η Εταιρία Προστασίας Πρεσπών και το WWF Ελλάς έχουν αυξήσει τον πληθυσμό του είδους στην Ελλάδα σε πάνω από 5.000 άτομα σε 6 αποικίες. Η χώρα μας είναι πλέον η τρίτη πιο σημαντική για την επιβίωση του είδους σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ωστόσο, νέες προκλήσεις ανακύπτουν εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και των αλλαγών στους κύκλους αναπαραγωγής των πουλιών. Οι πιο ήπιες χειμερινές συνθήκες έχουν επηρεάσει τη φυσική διαδικασία της αναπαραγωγής τους, με αποτέλεσμα να ξεκινούν νωρίτερα την κλωσσική περίοδο, σε πιο κρύα νερά, γεγονός που περιορίζει την τροφή τους.

Η επιδημία της γρίπης των πτηνών επίσης έχει προκαλέσει σοβαρές απώλειες στον πληθυσμό τους. Το 2022, λόγω συνωστισμού και ψυχρών συνθηκών, πάνω από 1.750 αργυροπελεκάνοι πέθαναν, αποτελώντας τη μεγαλύτερη καταγραφή θνησιμότητας στην άγρια ζωή στην Ελλάδα. Αν και οι πληθυσμοί φαίνεται να ανακάμπτουν ελαφρώς τα τελευταία χρόνια, το μέλλον τους παραμένει αβέβαιο.

Η επιβίωση του αργυροπελεκάνου, όπως και άλλων ειδών, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Εάν αναγνωρίσουμε την ευθύνη μας, μπορούμε να διασφαλίσουμε όχι μόνο την επιβίωση των ειδών αλλά και την ευημερία ολόκληρων οικοσυστημάτων. Οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να προάγουν την προστασία της φύσης και να σταματήσουν τις καταστροφικές τους ενέργειες.

Πηγή: ethnos.gr