Η Δίκη της Νυρεμβέργης, ένα ιστορικό γεγονός που καθόρισε τον 20ο αιώνα, πραγματοποιήθηκε ανάμεσα σε κάποιες από τις πιο σκοτεινές στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας. Στις 1 Οκτωβρίου 1946, οι δικαστές ανέφεραν την ετυμηγορία τους, και οι κατηγορούμενοι παρέμειναν ανέκφραστοι καθώς άκουγαν τις ποινές για τα απεχθή εγκλήματά τους.
Η έδρα του Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου αρχικά προτάθηκε να είναι το Βερολίνο. Οι Σοβιετικοί αξιωματούχοι ήθελαν τη δίκη να γίνει εκεί, καθώς το Συμμαχικό Συμβούλιο Ελέγχου είχε την έδρα του στην ηττημένη Γερμανία. Οι Δυτικοί Σύμμαχοι επιχείρησαν να διεξάγουν τη δίκη στη Νυρεμβέργη, σε ένα μέρος που θεωρούνταν συμβολικό λόγω των συνεδρίων του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος που είχαν διεξαχθεί εκεί. Τελικά, η δίκη πραγματοποιήθηκε στη Νυρεμβέργη, με την πρώτη συνεδρίαση να γίνεται στις 20 Νοεμβρίου 1945.
Ανάμεσα στους 24 κατηγορούμενους, 12 καταδικάστηκαν σε θάνατο. Ωστόσο, δύο από αυτούς κατάφεραν να αποφύγουν την εκτέλεση. Ο Χέρμαν Γκέρινγκ αυτοκτόνησε πριν από τη θανατική του ποινή, ενώ ο Μάρτιν Μπόρμαν καταδικάστηκε ερήμην. Εντούτοις, τρεις άλλοι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν, ενώ ο Ρόμπερτ Λέι απαγχονίστηκε πριν από την έναρξη της δίκης.
Ένα ενδιαφέρον γεγονός που ήρθε στο φως ήταν ότι πολλοί κατηγορούμενοι φορούσαν γυαλιά ηλίου στο δικαστήριο. Ο λόγος ήταν η έντονη φωτεινότητα της αίθουσας, η οποία είχε περιγραφεί ως ενοχλητική και προκλητική θολότητα, κάνοντας έτσι τους παρευρισκόμενους να προστατεύσουν τα μάτια τους.
Ένα ακόμα αξιοπρόσεκτο γεγονός είναι ότι στα ΜΜΕ δημοσιεύθηκε μια παρανόηση ότι ο σοβιετικός εισαγγελέας είχε πυροβολήσει τον Γκέρινγκ, κάτι που στη συνέχεια διαψεύστηκε. Ουσιαστικά, προήλθε από λανθασμένη ερμηνεία μιας έκφρασης και το γεγονός ότι το περιβάλλον στο δικαστήριο ήταν αρκετά τεταμένο.
Στο πλαίσιο της δίκης, η σοβιετική πλευρά προσέφερε μια καίρια κατάθεση από τον στρατάρχη Φρίντριχ Πάουλους, ο οποίος είχε παραδοθεί στη Σοβιετική Ένωση. Είπε ότι οι προετοιμασίες για την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης είχαν ξεκινήσει χρόνια νωρίτερα, προσδιορίζοντας έτσι τη σχεδίαση της επίθεσης από το φθινόπωρο του 1940.
Το πιο χαρακτηριστικό απόφθεγμα της Δίκης της Νυρεμβέργης έμεινε στη μνήμη, είναι η φράση του δικαστή Robert H. Jackson: «The Grave Responsibility of Justice» (Η βαριά ευθύνη της δικαιοσύνης). Το αποτέλεσμα αυτής της δίκης υπήρξε καθοριστικό σε πολλές πτυχές της νομικής και της ηθικής σκέψης του σύγχρονου κόσμου.
Πηγή: ethnos.gr
