Στο χείλος της τραγωδίας, ο αριθμός των θυμάτων από το ναυάγιο του «Εξπρές Σαμίνα» αυξανόταν συνεχώς, ξεκινώντας από 40 και φτάνοντας τελικά στους 81 νεκρούς. Ανάμεσα σε αυτούς, συγκαταλέγεται και ο λιμενάρχης της Πάρου, που υπέστη έμφραγμα την ίδια νύχτα από την ένταση. Ακόμη, θλιβερή ήταν η περίπτωση του πλοιοκτήτη, που τον επόμενο μήνα αυτοκτόνησε, εκφράζοντας το βάρος της τραγωδίας.
Το μοιραίο πλοίο ξεκίνησε από τον Πειραιά, με προορισμό την Πάρο και τους 472 επιβάτες του. Τα φώτα της Παροικιάς ήταν ορατά, όταν, κοντά σε βραχονησίδες που οι ντόπιοι ονομάζουν «Πόρτες», το πλοίο παρέκκλεινε πολύ κοντά και τελικά προσέκρουσε. Το αποτέλεσμα ήταν ρήγμα τριών μέτρων στα δεξιά ύφαλα, που προκάλεσε άμεση πλημμύρα στο μηχανοστάσιο και σκότωσε τις ηλεκτρογεννήτριες, ρίχνοντας το πλοίο στο σκοτάδι και την αγωνία.
Στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, η αντίληψη για το περιστατικό ήταν εφησυχαστική. Οι αναφορές έρχονταν από κινητά τηλέφωνα μεταφέροντας τον πανικό και την αγωνία των επιβατών. Ελάχιστη μέριμνα υπήρξε από τις αρχές για να σπεύσουν βοήθειες στο σημείο. Οι πρώτοι που αντέδρασαν ήταν οι ντόπιοι ψαράδες, οι οποίοι έσπευσαν με τα καΐκια τους για να διασώσουν επιβάτες.
Εν τω μεταξύ, επικράτησε μεγάλη σύγχυση σχετικά με τον πραγματικό αριθμό των επιβαινόντων. Η πλοιοκτήτρια εταιρεία ανέφερε 447 επιβάτες, ενώ πολλοί πιστεύουν ότι οι επιβάτες ήταν πιο πολλοί. Μερικοί διασωθέντες μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Υγείας της Πάρο, αλλά το ξημέρωμα αποκάλυψε το μέγεθος της καταστροφής.
Η διερεύνηση των αιτίων του ναυαγίου αποκάλυψε πολλές παραλείψεις και σφάλματα στη διακυβέρνηση του πλοίου, όπως τη χρήση του αυτόματου πιλότου σε ακατάλληλες συνθήκες και την ανοιχτή κατάσταση των υδατοστεγών θυρών, που θα έπρεπε να διατηρούνταν κλειστές. Σημαντική ήταν επίσης η καθυστέρηση στην ειδοποίηση του πλοιάρχου για τις ζημιές και η μη λειτουργία της σειρήνας έκτακτης ανάγκης.
Η δίκη για το ναυάγιο ξεκίνησε το 2005 και κατέληξε το 2006, με το δικαστήριο να διαπιστώνει ότι η πρόσκρουση οφειλόταν σε κακή διακυβέρνηση, κυρίως από τον υποπλοίαρχο. Οι ποινές για τους κατηγορούμενους περιλάμβαναν κάθειρξη για τον πλοίαρχο και φυλάκιση για άλλα μέλη του πληρώματος και της πλοιοκτήτριας εταιρείας.
Πηγή: ethnos.gr
