Η δήλωση του Τούρκου προέδρου Ερντογάν στις 1 Οκτωβρίου, όπως υποστήριξε, ότι το Ισραήλ επιδιώκει την κατάκτηση της «Γης της Επαγγελίας» και στοχοποιεί και την Τουρκία, έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις και αμφισβητήσεις. Ο πολιτικός αναλυτής Σελίμ Κορού επισημαίνει ότι οι νέες αφηγήσεις του Ερντογάν είναι εμπνευσμένες από παλιές συνωμοσιολογικές πεποιθήσεις για το «Μεγάλο Ισραήλ», μια θεωρία που αντλεί ισχύ από μυστικιστικές πηγές όπως τα «Πρωτόκολλα της Σιών» αλλά και από συγκεκριμένες ερμηνείες της εβραϊκής Βίβλου.
Αυτή η θεωρία, σύμφωνα με τον Κορού, έχει βαθιές ρίζες στην ισλαμική πολιτική παράδοση, καθώς διαμορφώνει την αίσθηση απειλής στα μουσουλμανικά κράτη. Το «Μεγάλο Ισραήλ» επεκτείνεται από το Νείλο έως τον Ευφράτη, περιλαμβάνοντας και περιοχές της Νοτιοανατολικής Τουρκίας. Τούρκοι συγγραφείς έχουν συμβάλει στη διάδοση αυτής της ιδέας, παρουσιάζοντας το Ισραήλ ως μια επεκτατική δύναμη με σχέδια που αγγίζουν και την τουρκική Ανατολία.
Ο Ερντογάν επαναφέρει αυτή τη θεωρία ως εργαλείο για την αναβάθμιση της εικόνας της Τουρκίας ως θύματος ενός ευρύτερου σιωνιστικού σχεδίου και για τη συσπείρωση των υποστηρικτών του. Η «απειλή Ισραήλ» δεν έχει μόνο εσωτερική διάσταση, αλλά αποσκοπεί στη διεθνή στήριξη από τον μουσουλμανικό κόσμο. Ο Κορού σχολιάζει με σκωπτική διάθεση ότι οι δυτικοί διπλωμάτες συνήθως παίρνουν τον Ερντογάν κυριολεκτικά, ενώ οι υποστηρικτές του στο εσωτερικό τον βλέπουν σοβαρά αλλά όχι κυριολεκτικά.
Η τουρκική αντιπολίτευση κατηγορεί τον Ερντογάν ότι εκμεταλλεύεται τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή και διαστρεβλώνει τα γεγονότα για προσωπικό όφελος. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωσε ότι η κυβερνητική προσέγγιση χειραγωγεί τη δημόσια γνώμη και αποσκοπεί στην αλλαγή της ατζέντας. Σύμφωνα με τον Ναμίκ Ταν του CHP, το αφήγημα περί απειλής από το Ισραήλ δεν είναι σοβαρό και ουσιαστικά ωθεί την Τουρκία σε επικίνδυνα μονοπάτια, βασισμένα σε θεωρίες συνωμοσίας.
Ο Μουράτ Γετκίν αποκαλύπτει ότι πριν από 50 χρόνια, μόνο δύο μουσουλμανικές χώρες στη Μέση Ανατολή αναγνώρισαν το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ, η Τουρκία και το Ιράν. Σημειώνει επίσης ότι η Τουρκία ως μέλος του ΝΑΤΟ δεν αποτελεί στόχο και ότι η κυβερνητική θέση για το Ισραήλ είναι μια λανθασμένη επικοινωνιακή στρατηγική. Ο Τζαν Ντούνταρ, αυτοεξόριστος δημοσιογράφος, βλέπει αυτές τις κινήσεις του Ερντογάν ως άλλη μια προσπάθεια να αποσπάσει την προσοχή από την εγχώρια οικονομική κρίση και την αυξανόμενη αντίθεση.
Πηγή: ethnos.gr
