Ένα εξαίρετο animation από τη Dreamworks, «Το Ατίθασο Ρομπότ», αποτελεί την πιο αναμενόμενη πρεμιέρα από τις τέσσερις νέες ταινίες της εβδομάδας και θεωρείται υποψήφια για το Όσκαρ κατηγορίας κινουμένων σχεδίων. Η ταινία αναμένεται να ενισχύσει την κινηματογραφική κίνηση, έπειτα από τη μέτρια υποδοχή που είχε το «Joker: Τρέλα για Δύο».
Σκηνοθετημένο από τον Κρις Σάντερς, το φιλμ βασίζεται στο ομότιτλο μπεστ σέλερ του Πίτερ Μπράουν. Η ιστορία ακολουθεί το ρομπότ Rozzum Unit 7134, γνωστό και ως Ρόζι, το οποίο, ύστερα από ένα τυφώνα, βρίσκει καταφύγιο σε ένα απομακρυσμένο νησί του Ειρηνικού. Εκεί, αγωνίζεται να προσαρμοστεί σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον και αναπτύσσει σχέσεις με τα τοπικά ζώα, ενσαρκώνοντας την έννοια της φιλίας και της επιβίωσης.
Η ταινία διαθέτει αφθονία συναισθημάτων και αναλύει τη συνύπαρξη με τις νέες τεχνολογίες, προσκαλώντας το κοινό σε έναν βαθύτερο στοχασμό για τη ζωή. Ο Κρις Σάντερς, με την χαρακτηριστική του προσέγγιση, συνδυάζει νατουραλισμό και σουρεαλισμό, προσφέροντας μια μοναδική και προσεγμένη εικαστική εμπειρία.
Μακριά από διδακτισμούς, η αφήγηση κυλά με χάρη, διαθέτοντας έναν αέρα ανανέωσης και φρεσκάδας. Η ταινία δεν απευθύνεται μόνο στα παιδιά, αλλά και στους ενήλικες, οι οποίοι θα βρουν πολλά να ταυτοποιήσουν και να απολαύσουν.
Αντίθετα, η ταινία «Η Ώρα της Σιωπής» κινείται σε πολύ πιο κοινότυπα μονοπάτια. Πρόκειται για ένα αστυνομικό θρίλερ του Μπραντ Άντερσον, όπου ο ντετέκτιβ Φρανκ, με προβλήματα ακοής, πρέπει να προστατεύσει μία κωφή γυναίκα από διεφθαρμένους συναδέλφους του. Παρά τη στιβαρή του προσέγγιση, το φιλμ δεν αποφεύγει τα κλισέ του είδους, με αποτέλεσμα να χάνει από την ένταση του σεναρίου προς το τέλος.
Από την άλλη, η ταινία τρόμου «Bagman», σκηνοθετημένη από τον Κολμ ΜακΚάρθι, δεν καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του κοινού. Αν και η αρχική ιδέα γύρω από ασφαλείς παιδικές ιστορίες παρουσιάζει ενδιαφέρον, η ανατροπή της γρήγορα δείχνει να χάνει την έμπνευσή της και καταλήγει να κινείται σε αναμενόμενα μοτίβα.
Αξιοσημείωτη, επίσης, είναι η επανέκδοση του φημισμένου δράματος του Σάσα Πέτροβιτς «Υπάρχουν και Ευτυχισμένοι Τσιγγάνοι», το οποίο παραμένει ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του σινεμά, σπάζοντας τα στερεότυπα της Ρομά κουλτούρας.
Πηγή: ethnos.gr
